شور امام حسین (ع) - شاعر :آقایان اسدی و میر عسگری
جمعه, ۱۳ آذر ۱۳۹۴، ۱۱:۴۸ ب.ظ

از قدیم ندیما اسم من شده سینه زن
زخمیِ سینم اما آقام پاره پاره تن
من فدایِ غربت شما شه بی کفن
با صورت خوردی رو خاک گرم کربلا
چه گردُ خاکی شده ای وای تو قتله گاه
هر طرف کشیدن بدنت غریب آقا
نیزه ها / هرکجای پیکرت نشسته بود
همه ی / استخونای تنت شکسته بود
واویلا حسین واویلا
پاشو غیرت الله خوابیدی در برابرم
پاشو تا ببینی خاکیِ سر و معجرم
تو که اینجایی آخه بگو من کجا برم
سهمت حسین تیر و نیزه ی تو مقتله
سهم من میشه سیلیِ توی قافله
وای از اسارت هاُ زنجیر و سلسله
عمرِ من / تا به امروز که حسین رسیده بود
نامحرم / تا حالا سایه ی من ندیده بود
واویلا حسین واویلا
شعر و سبک : امیر رضا اسدی و سید جلال میر عسگری
۹۴/۰۹/۱۳